Głupianka - dzieje wsi
autor: Katarzyna Sornat
"Głupianka - wieś położona w województwie mazowieckim , w powiecie otwockim , w gminie Kołbiel . W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa siedleckiego .
Pierwotna nazwa wsi brzmiała Głupija volya, czyli Głupia Wola. Pod taką właśnie nazwą zapisano ją w 1540 roku w ?Księdze Ziemi Czerskiej?. Tę wieś założyli dziedzice pobliskiego Sufczyna. Nazwa wsi pochodzi od słów: ?głupi?, czyli tępy, prosty oraz od słowa ?wola?, oznaczającego zwolnienie podatkowe dla nowo założonych wsi.
Jednak w tym samym wieku, w 1576 roku pojawia się w dokumentach też nazwa Głupica. W tym czasie dziedzicami wsi byli bracia: Marcin, Stanisław, Tomasz, Dersław i Jakub Sufczyńscy.
Dziedzice Sufczyna byli jednocześnie dziedzicami Głupianki. Sufczyńscy dziedziczyli tu do końca XVI wieku. Z 1591 roku pochodzi informacja o kupnie części Sufczyna, Głupianki i Woli Sufczyńskiej przez Adama Łychowskiego. Łychowscy początkowo byli zapewne właścicielami części tych dóbr, ponieważ własność była tu bardzo rozdrobniona. Sufczyńscy nadal posiadali niewielkie kawałki ziemi w tej wsi.
Adam Łychowski w 1620 roku sprzedał swoje części Sufczyna innej mazowieckiej rodzinie ? Młockim herbu Prawdzic. Po Młockich część wsi przejął ród Dłużewskich. Dłużewscy także szybko pozbyli się tych dóbr, a przejął je ród Magnuszewskich z Magnuszewa.
Magnuszewscy byli od dawna spokrewnieni z Sufczyńskimi, a Sufczyńscy nadal posiadali jakieś drobne części tej wsi.
Dziedzicem wsi został Władysław Magnuszewski, którego żoną była Katarzyna Sufczyńska. Katarzyna z Magnuszewskich w 1671 roku sprzedała swoje części tych dóbr Remigianowi Łochowskiemu.
Remigian Łochowski ożeniony z Anną Sufczyńską zapewne zdołał zebrać całość dóbr w Sufczyn. Miał licznych synów: Jana, Piotra, Dominika, Wojciecha, Ludwika i Kazimierza. Najstarszy z nich zrzekł się działu po ojcu, zaś pozostali bracia podzielili się Sufczynem i Głupianką w 1711 roku.
Jednak już w latach 1718-1721 bracia wspólnie sprzedali swe dobra Sufczyńskim. W końcu XVIII wieku Głupianka, podobnie jak Sufczyn, uległa rozdrobnieniu. Całość dóbr zdołał zebrać dopiero Fabian Laskowski, komornik czerski, zmarły po 1804 roku. Miał on nieznaną z imienia córkę, wydaną za Pawła Piątkowskiego, który dzięki temu został kolejnym dziedzicem tych dóbr.
W XVIII wieku nazwę tej wsi zapisywano już jako Głupianka. W 1827 roku naliczono tu 31 domów oraz 206 mieszkańców, zaś w 1921 roku naliczono już 36 domów i 234 mieszkańców.
W Głupiance, w okresie międzywojennym handlem nierogacizną zajmował się Kazimierz Jastrzębski.
