Strona wykorzystuje pliki cookies, jeśli wyrażasz zgodę na używanie cookies, zostaną one zapisane w pamięci twojej przeglądarki. 
Welcome visitor you can log in or create an account
A+ A A-

Józef Florian hrabia Zamoyski

  • Administrator
  • Kategoria: okolice
  • Odsłony: 4782
źródło: Centralna Bibliteka Rolnicza
Autor całości artykułu: Mariusz Kosieracki
Jozef.zamoyski  
  Józef Zamoyski urodził się w Klemensowie 4 maja 1835 roku jako najmłodsze dziecko hrabiego Konstantego i Anieli z Sapiehów. Miał dwie siostry Marię (*1829) i Pelagię (*1830) oraz braci Tomasza (*1832) i Karola (*1834).   
  "W herbie Zamoyskich obok godeł rycerskich niektórzy członkowie starożytnego rodu pozostawili godło przemysłu - w tych dniach Zmarły hr. Józef najwięcej się do skojarzenia buławy z łokciem i miarką przyczynił. Zmarły, jako magnat z majątku i imienia, miał dla siebie wszystkie drogi otworem - mógł dążyć do urzędowych zaszczytów, mógł oddać się cały wygodnemu życiu, mógł wreszcie pracować jak ci, którym los dał środki pieniężne, ale nie dał praw urodzenia. Hrabia wybrał ostatnią drogę ..." - czytamy we wspomnieniu pośmiertnym z "Biesiady Literackiej" (1) - "... poświęcił się rolnictwu i przemysłowi, powierzając swe kapitały zagonowi i warsztatom."   
  W 1836 r. wraz z rodzeństwem i rodzicami wyjeżdża do Paryża, a wkrótce do Anglii. Tam "w swoim wieku" uczy się w College Burry Saint Edmonds we Wschodniej Anglii, w miejscowości bogatej w skarby archeologiczne i historyczne. "Odebrawszy gruntowne wykształcenie w Anglii, gdzie nauczycielami jego byli tacy mistrzowie, jak Tomasz Burkle (...) hr. Józef za treść swego życia obrał nieustanną pracę na arenie pożytecznej działalności we własnym kraju".   

Czytaj więcej: Józef Florian hrabia Zamoyski

Głupianka - miejsce kultu

  • Administrator
  • Kategoria: okolice
  • Odsłony: 2537

Wiele miejsc kultu chrześcijańskiego ma pogańską tradycję. Jednym z nich jest uroczysko Joście nad Świdrem, pod wsią Głupianka. Na leżącym tu ogromnym głazie już w czasach przedchrześcijańskich składano ofiary w czasie wiosennego zrównania dnia z nocą. Tradycja ta utrzymała się do czasów współczesnych. Kościół, nie mogąc jej zwalczyć, włączył ją do kalendarza świąt chrześcijańskich, a koło kamienia ustawiono krzyż i kapliczkę. Od wieków w Niedzielę Wielkanocną ludzie składali tu ofiary, które najstarszy mieszkaniec Głupianki rozdzielał między ubogich. Obrzęd interpretowany był jako akt chrześcijańskiego miłosierdzia wobec ludzi potrzebujących pomocy. Składanie ofiar nie ustało nawet po 1906 r., kiedy to głaz został rozbity na polecenie proboszcza z Kołbieli. Tradycja ta żywa była jeszcze w latach 70. XX w., a do dzisiaj w Wielkanoc odprawiana jest tutaj msza święta.

Kapliczka na Jościach znajduje się pośród ugorów, ok. 500 m na południe od zabudowań Głupianki.

Głupianka - dzieje wsi

  • Administrator
  • Kategoria: okolice
  • Odsłony: 3175

źródło: http://www.dialektologia.uw.edu.pl/index.php?l1=mapa-serwisu&l2=&l3=&l4=&l5=&l6=kobielszczyzna-dzieje-wsi-glupianka

autor: Katarzyna Sornat

"Głupianka - wieś położona w województwie mazowieckim , w powiecie otwockim , w gminie Kołbiel . W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa siedleckiego .

Pierwotna nazwa wsi brzmiała Głupija volya, czyli Głupia Wola. Pod taką właśnie nazwą zapisano ją w 1540 roku w ?Księdze Ziemi Czerskiej?. Tę wieś założyli dziedzice pobliskiego Sufczyna. Nazwa wsi pochodzi od słów: ?głupi?, czyli tępy, prosty oraz od słowa ?wola?, oznaczającego zwolnienie podatkowe dla nowo założonych wsi.

Jednak w tym samym wieku, w 1576 roku pojawia się w dokumentach też nazwa Głupica. W tym czasie dziedzicami wsi byli bracia: Marcin, Stanisław, Tomasz, Dersław i Jakub Sufczyńscy.

Dziedzice Sufczyna byli jednocześnie dziedzicami Głupianki. Sufczyńscy dziedziczyli tu do końca XVI wieku. Z 1591 roku pochodzi informacja o kupnie części Sufczyna, Głupianki i Woli Sufczyńskiej przez Adama Łychowskiego. Łychowscy początkowo byli zapewne właścicielami części tych dóbr, ponieważ własność była tu bardzo rozdrobniona. Sufczyńscy nadal posiadali niewielkie kawałki ziemi w tej wsi.

Adam Łychowski w 1620 roku sprzedał swoje części Sufczyna innej mazowieckiej rodzinie ? Młockim herbu Prawdzic. Po Młockich część wsi przejął ród Dłużewskich. Dłużewscy także szybko pozbyli się tych dóbr, a przejął je ród Magnuszewskich z Magnuszewa.

Magnuszewscy byli od dawna spokrewnieni z Sufczyńskimi, a Sufczyńscy nadal posiadali jakieś drobne części tej wsi.

Dziedzicem wsi został Władysław Magnuszewski, którego żoną była Katarzyna Sufczyńska. Katarzyna z Magnuszewskich w 1671 roku sprzedała swoje części tych dóbr Remigianowi Łochowskiemu.

Remigian Łochowski ożeniony z Anną Sufczyńską zapewne zdołał zebrać całość dóbr w Sufczyn. Miał licznych synów: Jana, Piotra, Dominika, Wojciecha, Ludwika i Kazimierza. Najstarszy z nich zrzekł się działu po ojcu, zaś pozostali bracia podzielili się Sufczynem i Głupianką w 1711 roku.

Jednak już w latach 1718-1721 bracia wspólnie sprzedali swe dobra Sufczyńskim. W końcu XVIII wieku Głupianka, podobnie jak Sufczyn, uległa rozdrobnieniu. Całość dóbr zdołał zebrać dopiero Fabian Laskowski, komornik czerski, zmarły po 1804 roku. Miał on nieznaną z imienia córkę, wydaną za Pawła Piątkowskiego, który dzięki temu został kolejnym dziedzicem tych dóbr.

W XVIII wieku nazwę tej wsi zapisywano już jako Głupianka. W 1827 roku naliczono tu 31 domów oraz 206 mieszkańców, zaś w 1921 roku naliczono już 36 domów i 234 mieszkańców.

W Głupiance, w okresie międzywojennym handlem nierogacizną zajmował się Kazimierz Jastrzębski.

Źródło: Zugaj L. i Budyta A., Małe Ojczyzny. Historia gminy Kołbiel. Lublin ? Kołbiel 2006, s. 60-61. "

Wola Sufczyńska - dzieje wsi

  • Administrator
  • Kategoria: okolice
  • Odsłony: 2850

źródło: http://www.dialektologia.uw.edu.pl/index.php?l1=mapa-serwisu&l2=&l3=&l4=&l5=&l6=kobielszczyzna-dzieje-wsi-wola

autor: Katarzyna Sornat

"Wola Sufczyńska ? wieś położona w województwie mazowieckim, w powiecie otwockim, w gminie Kołbiel. W latach 1975-1998 Wola Sufczyńska administracyjnie należała do województwa siedleckiego.

Wola Sufczyńska powstała w XVI wieku. W 1540 roku w ?Księdze Ziemi Czerskiej? pojawił się zapis o wsi Volija Suphczynska, której założycielami byli dziedzice pobliskiego Sufczyna.

W 1576 roku nazwa wsi brzmiała Wola Suszczynska, a jej właścicielami byli wówczas bracia: Andrzej, Marcin, Stanisław, Tomasz, Dersław i Jakub Sufczyńscy. Dziedzice Sufczyna i Woli Sufczyńskiej samodzielnie zarządzali powyższymi dobrami do końca XVI wieku. I choć nadal posiadali oni tu niewielkie kawałki ziemi to w zapisach z 1591 roku pochodzi informacja o kupnie części Sufczyna, Głupianki i Woli Sufczyńskiej przez Adama Łychowskiego.

W 1620 roku Adam Łychowski sprzedał swoją część Sufczyna Młockim, herbu Prawdzic. Następnie, po Młockich część wsi przejął ród Dłużewskich, którzy także szybko pozbyli się tych dóbr na rzecz kolejnych właścicieli, Magnuszewskich z Magnuszewa. Ich dziedzicem został wówczas Władysław Magnuszewski, którego żona, Katarzyna z Sufczyńskich w 1671 roku sprzedała część swych dóbr Remigianowi Łochowskiemu.

Nowy właściciel folwarku, ożeniony z Anną Sufczyńską zdołał zebrać całość dóbr w wieś o nazwie Sufczyn. Remigian Łochowski miał sześciu synów, którzy w 1711 roku podzielili się odziedziczonymi dobrami z Sufczyńskimi. Jednak już w latach 1718?1721 bracia Łochowscy sprzedali całość dóbr rodowi Sufczyńskich.

W końcu XVIII wieku Wola Sufczyńska uległa rozdrobnieniu, a całość jej dóbr zdołał dopiero skupić komornik czerski, Fabian Laskowski. Na początku XIX wieku wydał on swą córkę za Pawła Piątkowskiego, czyniąc go w ten sposób późniejszym właścicielem wsi.

Według zapisów z 1921 roku, Wola Sufczyńska liczyła wówczas 234 mieszkańców i 38 domów

Źródło: Zugaj L. i Budyta A., Małe Ojczyzny. Historia gminy Kołbiel. Lublin ? Kołbiel 2006, s. 60-61. (Historia wsi: Wola Sufczyńska)."

Copyright © 2006-2020 Sufczyn.pl